Happy için kurduğun “Fotoğraflardaki enerji ve hızlılığı hissedebiliyorum.” Cümlen ilginç bir cümle. Çünkü fotoğraflar ne enerjik ne de hızlı. Tam tersi dingin ve yavaş. Ama gizli bir şekilde enerjik ve hızlılar. Hep yazdığım şey, fotoğrafçının hissettiğini izleyiciye aktarabilmesi hikayesi. Ne gösterdiği değil ne anlattığı önemli.
No Escape ve Bolero seçimlerinde ise kafam karıştı. Tekrar tekrar acaba fotoğrafları ters mi yerleştirdi diye baktım. Çünkü Bolero’nun ritmi, ritmin parça içinde ve düzenli tekrar ediyor olması balerin ve bina detayı fotoğraflarıyla daha iyi örtüşüyor. Tam tersi ise silahlı kızın olduğu grup için geçerli. No Escape buraya daha iyi uyuyor.
Konudan bağımsız olarak fotoğraflarına yorum yapacak olursam, genel olarak iyiler. Sadece bir iki ufak not: Silahlı kız namluyu biraz daha kaldırsaydı hem fotoğraftaki perspektifin deforme olması daha artardı hem de namlu arkadaki açık renk alana denk gelirdi ve daha çok patlardı. Örnekteki gibi.
Nursenem Kızılkaya
Eğitmenin Yorumu / Comment of Instructor